انسجام ملی در سایه پرچم حسینی
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «موج‌رسا»؛ در آستانه اربعین حسینی، هنگامی‌که دل‌های میلیون‌ها عاشق به سوی کربلا پر می‌کشد، شعار «حب‌الحسین‌یجمعنا» فراتر از یک عبارت احساسی، نماد وحدتی عمیق در ابعاد دینی، اجتماعی و تمدنی است. محبت امام حسین (ع) منحصر به شیعیان نیست؛ بلکه ادیان و مذاهب مختلف در سوگ او می‌گریند، از مظلومیتش متأثر می‌شوند و در مسیر آرمان‌هایش گام برمی‌دارند.
بیشتر بخوانید
این عشق مشترک، مرزهای ملیت، نژاد و زبان را درمی‌نوردد و دل‌ها را بی‌نیاز از هر قراردادی به هم پیوند می‌زند.
اربعین، جلوه‌گاه باشکوه این محبت است، میلیون‌ها زائر پیاده می‌روند، هزاران موکب بی‌منت خدمت می‌کنند و فقیر و غنی، کودک و پیر، همگی در ایثار و فداکاری یکی می‌شوند. عشق به حسین (ع)، خودخواهی را به ایثار و «من» را به «ما» تبدیل می‌کند. «حب‌الحسین‌یجمعنا» تنها یک شعار نیست، واقعیتی انکارناپذیر است که امام حسین (ع) را کانون اتصال دل‌ها و جنبش‌های حق‌طلبانه می‌سازد.
انسجام ملی در مقاطع حساس، مانند جنگ تحمیلی ۱۲ روزه، بر اساس گفتمان مقاومت برگرفته از عاشورا («هیْهات مِنَّا‌الذِّلَّه») شکل می‌گیرد.
اما این وحدت، زمانی پایدار می‌ماند که از احساس به عمل، از شعار به هویت تبدیل شود. تداوم این انسجام، نیازمند تکرار گفتمان مقاومت در رسانه و هنر، تحقق عدالت اجتماعی و مشارکت مردمی در سرنوشت خویش است.
تا زمانی‌که مردم عزت و کرامت را در سایه مقاومت ببینند، وحدت ملی حول محور حسین (ع) استوار خواهد ماند.
همانگونه که فریاد «هیْهات مِنَّا الذِّلَّه» امام حسین (ع) فراتر از زمان و مکان، الهام‌بخش آزادی‌خواهان شد، مقاومت جمهوری اسلامی ایران نیز در برابر سلطه‌طلبی استکبار، گفتمانی جهانی برای عزت و استقلال است.
این ایستادگی در مقابل تحریم‌ها، ترورها و جنگ‌های نیابتی، پیامی روشن به مستضعفان جهان دارد: «می‌توان در برابر ظلم ایستاد، حتی اگر هزینه‌اش جان باشد.»
در تحلیل «حب‌الحسین‌یجمعنا» باید گفت: این گزاره حامل مضامین عمیق دینی، اجتماعی، فرهنگی و تمدنی است که در سطوح مختلف قابل تحلیل است:
۱. وحدت قلوب آزادگان عالم
محبت به سیدالشهدا (ع) مختص شیعیان نیست. میلیون‌ها انسان از ادیان و مذاهب گوناگون، در سوگ آن حضرت اشک می‌ریزند و از نهضت عاشورا الهام می‌گیرند. این عشق مشترک، فارغ از مرزهای نژادی و جغرافیایی، دل‌ها را به هم پیوند می‌زند.
۲. بنیان‌گذار هویتی تمدن‌ساز
در جهان پرآشوب امروز، امام حسین (ع) به عنوان نماد مقاومت، کرامت و عدالت، می‌تواند محور شکل‌گیری تمدنی نوین باشد. هر جا نام حسین (ع) برده می‌شود، مفاهیم قیام، ایمان و ظلم‌ستیزی تداعی می‌شود.
۳. محرک ایثار و همبستگی اجتماعی
در ایام اربعین شاهد تجلی عینی این محبت هستیم، میلیون‌ها نفر با خودگذشتگی، در موکب‌های خدمت‌رسانی مشارکت می‌کنند. این همان تحولی است که محبت حسینی در نفوس ایجاد می‌کند، گذر از من به ما.
انسجام ملی:
پایداری وحدت ایجاد شده در دوران دفاع مقدس 12 روزه با ترویج فرهنگ ایثار در رسانه‌ها، تحقق عدالت اجتماعی و مشارکت مردمی محقق شد.
مقاومت امتداد نهضت عاشورایی:
همانگونه که قیام اباعبدالله (ع) الهام‌بخش آزادگان جهان شد، مقاومت جمهوری اسلامی نیز به نماد جهانی مبارزه با استکبار تبدیل شده است. این مسیر، با وجود تمام فشارها و تحریم‌ها، پیام روشنی به مستضعفان جهان دارد: ایستادگی در برابر ظلم ممکن است.
وطن‌دوستی حقیقی:
برخلاف تصور برخی، عمیق‌ترین نوع وطن‌دوستی ریشه در ایمان دارد. شهدا و بزرگان این مرزوبوم، از مطهری و بهشتی تا سردار سلیمانی، ثابت کردند که دفاع از ایران، دفاع از ارزش‌های الهی است. آنان وطن را امانت خداوندی می‌دانستند و با این بینش، جان خویش را نثار کردند.
در دوران معاصر، رهبر معظم انقلاب به عنوان تجسم عینی وطن‌دوستی آگاهانه، با هدایت‌های خردمندانه، کشتی انقلاب را از طوفان‌های سهمگین عبور داده است. تأکید ایشان بر استقلال، پیشرفت علمی و اقتصاد مقاومتی، نشان از درک عمیق ایشان از مفهوم واقعی وطن‌پرستی دارد.
نویسنده: مهدی صفاییان، رئیس دانشگاه آزاد واحد اسلامی هیدج
انتهای خبر/